بررسی تاثیر ورزش مقاومتی بر قند خون ناشتا و غیر ناشتا در بیماران شریان کرونری: یک مطالعه کار آزمایی بالینی تصادفی شده

زمینه و هدف: دیابت از مهمترین عوامل خطر بیماری های قلبی عروقی به شمار می رود. در کنار تأکید بر درمان های دارویی، تعدیل شیوه زندگی شامل فعالیت فیزیکی و ورزش، برای کنترل و درمان این عامل خطر توصیه شده است. این مطالعه با هدف بررسی تأثیر ورزش مقاومتی بر قند خون افراد مبتلا به بیماری شریان کرونر انجام شد. روش بررسی: این پژوهش به صورت کارآزمایی بالینی تصادفی شده در سال 1392 در پژوهشکده قلب و عروق اصفهان انجام شد. از میان افراد ارجاع شده به واحد بازتوانی، افراد واجد شرایط از طریق نمونه گیری آسان وارد مطالعه شده و به صورت تصادفی با استفاده از جدول اعداد تصادفی در یکی از دو گروه آزمون (20 نفر) و کنترل (20 نفر) قرار گرفتند. در ابتدا پرسشنامه مشخصات دموگرافیک و سوابق درمانی تکمیل و نمونه خون ناشتا جهت اندازه گیری قند خون ناشتا و 2 ساعت بعد از ناشتا گرفته شد. مجدداً نمونه خون ناشتا، بعد از مداخله و 4 هفته پس از آن گرفته شد. مدت مداخله 8 هفته، 2 جلسه در هفته، با دوره گرم کردن، ورزش مورد نظر و سرد کردن انجام شد. در گروه آزمون، علاوه بر ورزش هوازی، ورزش مقاومتی به مدت 20 تا 25 دقیقه نیز انجام شد. نمونه های گروه کنترل فقط در ورزش هوازی شرکت داشتند. یافته ها: در گروه آزمون و کنترل میانگین قند خون 2 ساعت پس از ناشتا در سه زمان تفاوت معنی داری داشت (05/0p<)؛ ولی میانگین تغییرات قند خون ناشتا و 2 ساعت پس از ناشتا تفاوت معنی داری نداشت (05/0p>). نتیجه گیری: ورزش مقاومتی باعث کاهش میانگین قند خون غیر ناشتا گردید؛ بنابراین می توان آن را در کنار درمان دارویی برای کاهش قند خون در بیماران شریان کرونر پیشنهاد کرد.